به نقل از «آنا»

سخنگوی دولت: استمرار واردات خودرو در بودجه پیش‌بینی شده است

تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۲۵۳۰۷

به گزارش گروه سیاست خبرگزاری آنا، علی بهادری جهرمی سخنگو و دبیر هیئت دولت در مورد رویکرد‌های بودجه، گفت: جهت‌گیری لایحه بودجه ۱۴۰۲ پیشرفت و عدالت مردم‌بنیاد برای تحقق ایران قوی است.

وی افزود: ۴۰ نکته از این لایحه در چهار حوزه «اقتصاد و تولید دانش‌بنیان»، «اشتغال و مسکن»، «اجتماعی، بهداشت و سلامت» و «محیط‌زیست، فرهنگ و صنایع‌دستی» احصا شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سخنگوی دولت تصریح کرد: در حوزه اقتصاد و تولید دانش‌بنیان، ایجاد شفافیت در درآمد‌ها و هزینه‌ها، رشد پلکانی حقوق شاغلان و بازنشستگان، معافیت حداقل حقوق از مالیات، پیش‌بینی منابع مورد نیاز برای افزایش ۱۰۰ درصدی حق اولاد و ۵۰ درصدی حق عائله‌مندی، کاهش تعرفه گمرکی نهاده‌های دامی و کشاورزی، پیش‌بینی استمرار  واردات خودرو، واگذاری بخشی از سهام دولت برای تقویت صندوق تثبیت بازار سرمایه، توجه ویژه به اشتغال دانش‌بنیان، تأمین منابع لازم به منظور تکمیل تجهیزات کارگاهی مراکز فنی و حرفه‌ای و آزمایشگاهی دانشگاهی و آزمایشگاه‌های مستقر در پارک‌های علم‌و‌فناوری و  تقویت منابع صندوق تحقیقات علوم و فناوری ده ویژگی بودجه است.

بهادری‌جهرمی در توضیح ۱۰ ویژگی بخش اشتغال و مسکن، گفت: ایجاد صندوق پیشرفت و عدالت در هر استان به‌منظور حمایت از تولید و اشتغال آن استان، ارائه مشوق‌های مالیاتی از جمله کاهش ۷ درصدی مالیات واحد‌های تولیدی، تخصیص بودجه مستقل برای اشتغال استان‌ها،  ارائه مشوق‌های مالیاتی به کسب‌و‌کار‌های اینترنتی انتقال‌یافته به سکو‌های داخلی، پیش‌بینی ساز‌و‌کار لازم برای ارائه تسهیلات قرض‌الحسنه مشاغل کوچک، تأمین منابع و زمین برای ساخت مسکن، ساماندهی بافت‌های ناکارآمد و سکونت‌گاه‌های غیررسمی، تکمیل طرح‌های مسکن مهر و نهضت ملی مسکن،   تأمین زیرساخت‌های لازم در مناطق مسکونی جدیدالاحداث و بیمه همگانی منازل در قبال حوادث طبیعی از جمله رئوس بودجه در این حوزه است.

دبیر هیئت دولت در مورد ۱۰ ویژگی بخش اجتماعی، بهداشت و سلامت تصریح کرد: تقویت حوزه سلامت با منابع مختلف از جمله هدفمندی یارانه‌ها، تقویت پزشک خانواده و نظام ارجاع، تخصیص یارانه دارو، تکلیف به دستگاه‌ها برای هزینه‌کرد یک درصد اعتبارات خود در حوزه زنان و حمایت از خانواده، اختصاص بخشی از عوارض بر سیگار و تنباکو برای سلامت و ورزش، تأمین اعتبارات لازم برای صندوق توسعه حمل و نقل، پیش‌بینی امکان اخذ تسهیلات مالی خارجی با تضمین دولت برای تأمین ناوگان و تجهیزات قطار شهری، تأمین اعتبار مورد نیاز برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی، ایجاد تمرکز اطلاعاتی در حوزه حمایت‌های اجتماعی و تأمین منابع برای مقابله با تنش آبی و توسعه فناوری و استحصال آب‌های ژرف.

سخنگوی دولت رئوس ویژگی‌های بودجه ۱۴۰۲ در بخش محیط‌زیست، فرهنگ و صنایع‌دستی را هم این‌گونه تشریح کرد: اختصاص ۲۰ درصد عوارض سبز به محیط‌زیست برای مقابله با آلودگی هوا، تامین منابع برای کمک به صندوق ملی حفاظت از محیط‌زیست و تامین تجهیزات محیط‌بانی، پیگیری اجرای الگوی کشت و حمایت از شهرک‌های گلخانه‌ای و شهرک‌های کشاورزی، کمک‌های مالی بلاعوض برای مبارزه با آفات و بیماری‌های دامی و گیاهی، حمایت از محیط زیست با تخصیص حقوق دولتی معادن به شهرستان‌هایی که معدن در آن‌جا قرار دارد، حمایت از طرح‌های آبخیزداری و اجرای طرح‌های افزایش بهره‌وری آب از محل اخذ جریمه از چاه‌های آب غیرمجاز، اجازه به دستگاه‌ها برای تخصیص ۲ درصد از اعتبارات خود برای هزینه در حوزه فرهنگ، ایجاد صندوق حمایت از صنایع دستی، میراث فرهنگی و گردشگری، تقویت اعتبارات حوزه گردشگری و میراث فرهنگی و معافیت منابع ارزی حاصل از صادرات صنایع دستی از اخذ تعرفه، عوارض صادراتی و تعهد ارزی.

گفتنی است لایحه بودجه ۱۴۰۲ امروز چهارشنبه (۲۱ دی) از سوی رئیس‌جمهور به مجلس شورای اسلامی ارائه شد.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت لایحه بودجه 1402 صنایع دستی محیط زیست پیش بینی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۲۵۳۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«کودک شو» : تلاش بودجه‌سوز برای استمرار یک تجربه‌ی تمام‌شده

«کودک شو» همان بار اولی که بازغی از برنامه جدا شد، یک تجربه‌ی به پایان رسیده بود، فقط معلوم نیست که اصرار مدیران شبکه‌ی نسیم برای ادامه دادن بیهوده این مسیر برای چیست.

سرویس فرهنگ و هنر مشرق- در اوایل آذرماه سال گذشته، پژمان بازغی، بازیگر محجوب و کم‌حاشیه‌ی کشورمان، اعلام کرد که بعد از تقریبا ۵ فصل تجربه‌ی مجری‌گری در مسابقه‌ی «کودک شو» از این برنامه کنار گذاشته شد. یک روز بعد از مصاحبه‌ی بازغی، رضا نصیری کارگردان فصل‌های قبلی این برنامه از کنارگذاشته شدن تیم قبلی ساخت «کودک شو» خبر داد.

حقیقت ماجرا این است که از قضاء آقایان بازغی و نصیری بسیار خوب موقعی از برنامه کنار رفتند و در واقع یک توفیق اجباری برای ایشان دست داد!

«کودک شو» بعد از سه فصل، یعنی همان زمانی که حمید گودرزی به عنوان مجری جایگزین پژمان بازغی شد، روند افول خود را شروع کرد و بازگشت دوباره بازغی هم نتوانست به لحاظ کیفی برنامه را بالا بکشد.

به بیان دیگر، «کودک شو» همان بار اولی که بازغی از برنامه جدا شد(آبان ۹۹) یک تجربه‌ی به پایان رسیده بود که دیگر چیز دندان‌گیری برای عرضه نداشت. فقط معلوم نیست که اصرار مدیران شبکه‌ی نسیم برای ادامه دادن به این تجربه‌ی به ته دیگ خورده، آن هم با تغییر عوامل اصلی، برای چیست.

در حقیقت سوخت اصلی و تنها کارمایه‌ی باقی‌مانده از فصل چهارم به بعد مسابقه‌ی «کودک شو»، میل طبیعی و غریزی پدر و مادرها برای جلوی دوربین رفتن فرزندان دلبندشان و ثبت ان روی آنتن تلویزیون ملی است. از همین رو، کف استقبالی که به طور ثابت والدین، چه در شکل شرکت‌کننده و چه در شکل ببینده، حتی تا فصل n ام از چنین برنامه‌ای خواهند داشت، نباید موجب اشتباه محاسبه شود که این برنامه چون حدی از «بیننده» دارد، باید به هر قیمت ادامه پیدا کند.

چنین مسابقه‌هایی یک تیم قوی ایده پرداز، طراح و اجراکننده فنی نیاز دارد، چیزی که در «کودک شو» دیده نمی شود. ایده‌ها بسیار پیش‌پاافتاده و اجرای آن‌ها آماتوری است. این که عوامل برنامه برای پر کردن خلاهای برنامه بیش از حد روی پرسیدن سوالات تکراری از آنان و ظرفیت شیرین‌زبانی کودکان جلوی دوربین حساب باز کرده‌اند، نشان از ساده‌انگاری و سهل‌پنداری بیش از حد ذهنیت دوستان درباره برنامه‌ی «کودکانه» دارد. در شرایط کنونی، برنامه از هر نوع ارزش افزوده هنری و فنی خالی است و هیچ خلاقیتی در طراحی و اجرا ندارد.

برای مثال، جای یک شخصیت کودکانه، در قالب عروسک یا عروسک قدی یا همکار/دستیار مجری با ظاهر و ادبیات کودکان در برنامه خالی است، شخصیتی که معمولا به نماد چنین برنامه‌هایی تبدیل می شود. چنین شخصیتی می تواند فاصله میان شرکت‌کنندگان کودک و مجری را پر کند و شور و شعف کودکانه برنامه را بالا ببرد. به ویژه چون ملیکا شریفی نیا تجربه‌ای در اجرا ندارد و به طریق اولی، ابدا کار تخصصی اجرا برای کودکان را پیش از این تجربه نکرده، وجود یک شخصیت میانجی کاملا ضروری به نظر می رسید.

ملیکا شریفی نیا مسلط بر اجرا نیست به نحوی که همه دست اندازها و تپه‌چاله‌های اجرای خود را با قربان‌صدقه رفتن کودکان جبران می کند.

به عبارت دیگر، او در حال بازی کردن نقش «گرمی» و «صمیمیت» با مهمانان و کودکان است و متاسفانه این نقش بازی کردن زیادی به چشم می آید. مجری برنامه اصطلاحا "زیادی شلوغش می کند" و با انرژی بالای کاذب و ساختگی و بعضا داد و فریاد می خواهد چیزی را بر آن تسلط ندارد، در چشم مخاطب فرو کند.

البته این که مجری دارای یک صدای شفاف و رسا باشد، جزو اصول اولیه‌ی فیزیولوژی یک مجری است و متاسفانه صدای خانم شریفی‌نیا به واسطه‌ی دورگه و خشدار بودن، ابدا مناسب اجرا نیست.

جدای از این، مجری جدای از این که باید بتواند ایده‌ها و گفتارهای از پیش تعیین‌ و نوشته‌شده را به درستی اجرا کند، به لحاظ شخصیتی باید واجد گونه‌ای حاضرجوابی، بداهه‌پردازی و شوخ‌طبعی غریزی باشد.

در واقع، مجری باید برای اجرای برنامه‌ با تم خاص(در این‌جا کودکانه) یک شخصیت‌پردازی متناسب با آن انجام دهد، در حالی که خانم شریفی‌نیا علی‌رغم سابقه‌ی بازیگری، چنین طراحی برای حضور جلوی دوربین «کودک شو» ندارد. ظاهرا هم ایشان و هم عوامل برنامه زیادی کار اجرا مسابقه‌ی کودک‌محور را سهل و ساده فرض کرده‌اند.

بی‌انصافی است که بگوییم «کودک شو»، در کلیت خود پروژه‌ی شکست‌خورده و ناموفقی بود. بله در دو سه فصل ابتدایی، «کودک شو» به واسطه‌ی ایده‌ی جدید خود(در مقیاس تلویزیون ایران، وگرنه انواع شوها و برنامه‌های موفق و پرطرفدار با حضور کودکان و نوجوانان در دنیا ساخته شده است)، جذابیت پژمان بازغی به عنوان یک ستاره سینمایی و داشتن کف استعداد لازم برای اجرا و البته عطش شدید جامعه به حضور نمایشی کودکان خود، آن هم در صفحه‌ی سیمای ملی، توانست در جذب مخاطب موفق باشد. اما «کودک شو» هر پتانسیل و ظرفیت و طراوتی اگر داشت، در نهایت تا همان فصل سوم عرضه کرد و پس از آن، چیزی جز تکرار مکررات و صرف هزینه با هدف پرکردن آنتن نبود.

معضل اصلی «کودک شو» این است که نه در کلیت خود و نه دست‌کم در هر فصل خود، فاقد یک «ایده» کانونی است که هم جنبه‌ی نوآوری داشته باشد و هم کلیت برنامه را منسجم و باکیفیت نگه دارد.

برای روشن شدن موضوع لازم است اشاره کنیم که تقریبا هر شو یا برنامه یا مسابقه‌ی تلویزیونی مشهور با محوریت کودک و نوجوان در شبکه‌های بزرگ دنیا، دارای یک ایده‌ی مرکزی است. برای مثال رقابت «آشپزی» بین کودکان یا نوجوانان محمل ساخت شماری از معروف‌ترین برنامه‌ها چون «MasterChef Junior»، «Kids Baking Championship»، «Food Network Star Kids» و «Disney's Magic Bake-Off» و... بوده است.

یا آمادگی جسمانی و مانورپذیری کودکان و نوجوانان در شوی محبوب «American Ninja Warrior Junior» محور کار بود. مسابقه‌ی «Genius Junior» صحنه‌ای برای معرفی و جلوه‌گری کودکان بااستعداد و نابغه در زمینه ریاضیات، هجی و املای کلمات و اطلاعات عمومی است که در قالب یک مسابقه‌ی بسیار جذاب و هیجان‌آور به تصویر کشیده می شود.

شوی «Shark Tank Young Entrepreneur Special» ایده‌های ناب کارآفرینی از سوی کودکان خلاق و هوشمند را توسط تیمی از کارآفرینان مشهور و موفق قضاوت می کند. مسابقه‌ی «Endurance» قدرت، تحمل، خلاقیت و کار تیمی کودکان را در شرایط سخت شبیه‌سازی شده در محیط‌هایی چون جنگل به سنجش می گذارد.

در « Mythbusters Jr» تیمی از کودکان با بهره‌گیری از قدرت تحلیل و منطق خود و ابزارهای در اختیار علمی، افسانه‌های معروف محلی در نقاط مختلف آمریکا را مورد بررسی قرار می دهند تا نسبت آن‌ها را با دروغ یا واقعیت تعیین کنند.

ملاحظه می شود که انواع ایده‌های مرکزی جذاب و بعضا بسیار خاص در محور طراحی مسابقات کودکان و نوجوانان قرار می گیرد. اما «کودک شو»، علی‌رغم این که به فصل ششم رسیده، فاقد چنین ایده‌ی منسجم‌کننده و خلاقیت‌سازی است، از همین رو، فصل ششم آن کاملا به لحاظ ایده و اجرا، ولنگار و باری به هر جهت است. نه بازی‌های طراحی‌شده بدیع و سرگرم‌کننده هستند، نه نکات آموزشی خاصی در کلیت برنامه دیده می شود و تجربه‌ی خاصی از این حضور در آنتن سیمای ملی برای «والدین» شرکت‌کننده رقم زده می شود.

ظاهرا تلاشی بی‌وقفه در جریان است که به هر قیمتی بودجه‌های عمومی که در اختیار سازمان است، از طریق تیم‌های برنامه‌سازی(دقیق‌تر: برنامه پر کُن)، با بسیط‌ترین ایده‌ها، تکراری‌ترین شیوه‌ها و البته کشدارترین زمان‌ها تلف شود. این سطح از کیفیت‌ستیزی برنامه‌سازان از یک سو، و نظارت‌گریزی از سوی مدیران میانی چه در مرحله تصویب طرح و چه در حین ساخت و پخش از سوی دیگر، واقعا نوبر است و نشان از بحران در ساختار تولید و برنامه‌سازی در شبکه‌های سیما دارد.